Miralem Sulejmani: puur en onbevangen

Amsterdam, 25 dec 2008
Een fiks bedrag telde Ajax voor hem neer, maar dat speelt geen rol in de geldingsdrang van Miralem Sulejmani. ,,Natuurlijk wil ik graag laten zien dat elke cent die ze voor me betaald hebben, goed besteed is. Maar als ik in het veld sta, denk ik daar niet bij na."

Denk vooral niet dat hij naïef of onverschillig is, de voetballer die om precies te zijn 16,25 miljoen euro kostte. Hij is zich terdege bewust van zijn status en de verwachtingen die daarmee gepaard gaan. Maar Miralem Sulejmani is ook pas twintig jaar oud. Hij heeft nog altijd meer van een speels veulen dan van een volgroeid raspaardje. Een jongeling die waarde hecht aan uiterlijk vertoon, zoals de veelbesproken roze kicksen om zijn voeten illustreren. Maar zowel op het voetbalveld als daarbuiten oogt de Serviër toch vooral puur en onbevangen, enthousiast en nieuwsgierig ook. Die indruk bevestigt hij graag. ,,Ik speel voetbal omdat ik er intens van houd, niet omdat ik per se veel geld wil verdienen. Dat is alleen maar mooi meegenomen."
Hoezeer zijn leven ook is veranderd, Sulejmani probeert zo dicht mogelijk bij zijn oorsprong te blijven, zegt hij. ,,Ik probeer zo nu en dan terug te denken aan vroeger, toen ik als klein ventje in Servië begon met voetballen. Het gevoel van toen wil ik vasthouden."
Batajnica was de eerste club die hij diende, in de gelijknamige voorstad van Belgrado, waar Sulejmani werd geboren en zijn bijnaam Micky verwierf. Al snel werd het talent opgepikt door Partizan, de volksclub die behalve om zijn temperamentvolle supportersschare bekend staat om de kwaliteit van zijn jeugdopleiding. Sulejmani keerde er half september met warme gevoelens terug, toen Ajax te gast was in het stadion van Partizan voor de UEFA Cupontmoeting met FK Borac (1-4). Hij maakte zelf Ajax’ eerste doelpunt in die wedstrijd. ,,Heel mooi om terug te zijn op een plaats waar iedereen mij kent. Het voelde echt een beetje als spelen in mijn stadion."
Toch speelde hij er nauwelijks, want nog voordat hij zijn doorbraak naar het eerste elftal van Partizan had kunnen maken, bleek de lokroep uit het buitenland al onweerstaanbaar. Ajax had ook toen al interesse, vertelt Sulejmani in de perskamer van de Amsterdam ArenA. ,,Maar Martin van Geel wilde wachten tot ik 18 jaar was, om allerlei procedures te voorkomen." Bij AZ liep hij bijna een maand lang stage, zonder dat de club uit Alkmaar met een concreet voorstel kwam. ,,Na 25 dagen meetrainen vond ik het mooi geweest. Heerenveen wilde me wel graag hebben en daar ben ik tot op de dag van vandaag erg blij mee."



In het zeldzame geval dat hij een paar vrije dagen heeft, mag Sulejmani graag in zijn auto stappen en die riante bolide naar het noorden sturen. Eindbestemming van de trip is Heerenveen, daar waar de Serviër nog altijd een appartement heeft uit de periode waarin hij speler was van de plaatselijke sc. ,,Ik kom nog steeds graag in Heerenveen. Het voelt als thuis, omdat ik er uitstekend ben opgevangen en de mensen me goed behandeld hebben. Het was ook mijn eerste profclub. Die zal altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben, waar ik in de toekomst ook terecht mag komen."
Nog altijd heeft hij goed contact met collega’s uit zijn Heerenveense periode. ,,Met Danijel Pranjic bel ik elke dag wel een stuk of drie keer. Dan hebben we het meestal niet over voetbal. We maken vooral grappen, lachen veel. Doordat we dezelfde taal spreken werd hij zo’n beetje mijn mentor bij Heerenveen, maar Danijel is bovenal een echte vriend van me geworden."
Vooral in het eerste halfjaar was alle steun meegenomen voor Sulejmani, die toen speelbal was in een juridische procedure. Partizan was het niet eens met zijn transfer naar Nederland en dwong bij de FIFA aan op een speelverbod, dat er ook kwam. Een jaar verstreek voordat de aanvaller voor het eerst het blauw-wit-gestreepte shirt met de pompeblêdden mocht aantrekken. ,,Daarvoor heb ik alleen maar getraind. Iedere dag twee keer. Nee, dat was niet deprimerend. Ik blijf altijd positief, dat zit in mijn aard. Ik zie altijd wel een aanleiding om vrolijk te zijn."
Sinds een paar maanden huist hij in Amsterdam, waar hij een woning deelt met Darko Bodul, de aanvaller die simultaan met Sulejmani de overstap van Heerenveen naar Ajax maakte en nu voor de Beloften uitkomt. Ze spreken dezelfde taal en zijn soortgelijke types, olijke jongens die altijd een zorgeloze lach op het gezicht hebben en nooit om een dolletje verlegen zitten. ,,Met Darko bekijk ik vaak films uit de Balkan, dvd’s die ik opgestuurd krijg uit Servië. Het is van alles wat, van comedy tot horror en alles wat er tussen zit. Dat werkt ontspannend. Na zo’n film kan ik altijd heerlijk slapen."
Rusten doet Sulejmani sowieso al veel, zoals een topsporter betaamt. De verleidingen die een wereldstad als Amsterdam biedt – helemaal voor een jonge volwassene zoals hij – moet hij weerstaan. ,,Amsterdam is een gekke stad. A crazy town. Gek in de goede zin van het woord. Er is van alles te doen voor jonge mensen zoals ik, die graag uitgaan. Na een overwinning moet dat ook kunnen, vind ik. Maar verder blijf ik lekker thuis, achter de PlayStation. Ik speel altijd met FC Barcelona. Alle ballen op Eto’o, want die is bijna niet af te stoppen in dat spel. Darko kiest meestal voor Internazionale, omdat hij gek is van Ibrahimovic."



Voetballen op de computer was de voorbije maanden ook een manier om even de zinnen te verzetten, tussen het revalideren door. Sulejmani was al geblesseerd toen hij bij Ajax arriveerde, maar leek weer helemaal fit toen het seizoen van start ging. Hij debuteerde voor de Servische nationale ploeg, scoorde in Ajax’ eerste wedstrijd, het verloren uitduel met Willem II (2-1), deed negentig minuten mee tegen Roda JC en stond ook tegen Feyenoord aan de aftrap. In de Kuip ging het echter weer fout. Sulejmani had nog nauwelijks een actie kunnen maken, toen het in zijn hamstring schoot en hij zich moest laten vervangen.
Acht weken van hersteltrainingen volgden, alvorens ‘Micky’ terugkeerde in de selectie van Marco van Basten. Het werd een spraakmakende rentree, want als invaller voor Dennis Rommedahl wees Sulejmani zijn team de weg naar een overwinning op PSV. Ajax’ recordaankoop tekende voor de 2-1, waarna de Amsterdammers doorstootten naar een ruime zege (4-1). Daarna moest Sulejmani even op zoek naar de juiste vorm, maar die lijkt hij inmiddels helemaal gevonden te hebben. Vooral afgelopen zondag tegen De Graafschap was hij op dreef met een een aantal prachtige acties en zijn vierde competitietreffer van het seizoen.

Ik vind dat hij het alweer aardig doet, hij is nog niet ''de'' speler van het elftal maar hij heeft in 5 volle wedstrijden - niet die paar wedstrijden waarin hij nog revalideerde (waar hij ook in scoorde, psv) - al 4 goals achter zn naam staan.

Geen perfect Nederlandse zin, maar ik hoop dat je het begrijpt..

Vier doelpunten en vijf assists na in totaal zo'n negen volledig gespeelde wedstrijden. In dat opzicht doet hij het nu al goed.

Ik hoop dat we hem heel wat jaartjes in Amsterdam kunnen houden.

Hij draagt het shirt met rugnummer 10 en op papier staat hij ook op tiem. Miralem Sulejmani vindt zelf ook dat hij het best tot zijn recht komt op die plaats, en zijn aandeel in de 4-2 zege van AJAX in Nijmegen tegen NEC van afgelopen zondag lijkt dat allemaal te onderstrepen. De Serviër maakte zelf de eerste twee treffers en nam ook de vrije trap die door NEC'er Dani Fernández in het eigen doel werd verlengd. Toch is Sulejmani allesbehalve een aanvallende middenvelder. Hij heeft niet het gevoel dat hoort bij die positie. Hij werd in het centrum voor de voeten gelopen door Lorenzo Davids en kwam meestal pas vrij als hij naar de rechterflank uitwaaierde om daar de positie over te nemen van de naar binnen getrokken Luis Suárez. Sulejmani beheerst niet de kunst van het wegblijven, of zich op het juiste moment een meter te laten zakken om zich aanspeelbaar te maken. Hij heeft nog niet het oog en de ervaring om het ritme van de wedstrijd te kunnen bepalen. De Serviër is nu eenmaal in de eerste plaats een aanvaller die leeft van zijn acties.
Afgelopen zondag bleek dat ook. Sulejmani werd pas dreigend als hij naar de flank uitweek. Daar had hij de ruimte om zijn flitsende individuele acties te maken, daar rendeerden zijn explosiviteit en snelheid. Het is voor Marco van Basten een puzzel geweest om uit te vinden wat de beste positie is voor zijn topaankoop van bijna zeventien miljoen. AJAX bestaat op dit moment vooral uit een verdedigend blok van zes man, een beweeglijke spits, twee grillige alleskunners en daaromheen één man die daartussen probeert de balans op de bewaren. Urby Emanuelson staat op papier de linkerflank, maar in de praktijk loopt hij vooral de gaten te dichten achter Dario Cvitanich, Luis Suárez en Miralem Sulejmani.
Tegen NEC bleek dat concept goed genoeg voor de 4-2 zege. Gezien de uitsluiting van Cvitanich bij de stand van 2-2 was het ook een mentale opsteker. Maar is het ook goed genoeg om AZ te achterhalen? Haalt trainer Marco van Basten op deze manier het maximale uit zijn spelers? Zal Sulejmani zich zo doorontwikkelen? Tegen NEC was hij dan wel min of meer verantwoordelijk voor drie van de vier treffers, maar twee daarvan waren afkomstig uit standaarsituaties. Sulejmani speelde zeker niet zijn beste spel en het is de vraag of dat op deze positie zal gebeuren.

Vooral het samenspel met Cvitanich was matig. De Serviër speelde de Argentijn slechts twee keer aan, terwijl Cvitanich hem slechts één keer vond. Nooit waren beide spelers ondersteunend of maakten ze elkaar sterker. Die taak wel volledig waargenomen door alleskunner Suárez. Sulejmani werd 25 keer aangespeeld door zijn ploeggenoten en twaalf keer gebeurde dat door de Uruguayaan. Omgekeerd bereikte Sulejmani zijn maatje tien keer op een totaal van achttien passes. De aanval van AJAX werd vooral bij elkaar gehouden door Luis Suárez, die voor zowel Cvitanich als Sulejmani de bindende factor was. De Uruguayaan is in elk stadion van Nederland het lijdend voorwerp, maar die vijandige entourage lijkt hem alleen maar sterker te maken. AJAX is aanvallend vooral afhankelijk van één man. In Nijmegen was dat de kracht van AJAX, maar kan ook de zwakte worden. De puzzel van Marco van Basten is nog lang niet af

Hij moet ook linksbuiten staan, vind ik.

Prijskaartje hindert Sulejmani niet Van onze Telesportredactie

AMSTERDAM - Miralem Sulejmani is eigenlijk maatgevend voor het huidige Ajax. Hij heeft de hooggespannen verwachtingen nog niet kunnen waarmaken. "Maar daar zijn redenen voor”, verdedigt de kleine aanvaller zich.


"Ik kwam hier binnen, nadat ik een maand niet had gespeeld door knieproblemen en raakte snel geblesseerd aan mijn hamstring. Nu ben ik fit. Ik voel me goed, veel beter dan aan het begin van het seizoen. Nu zal ik de echte Miralem laten zien", aldus een optimistische Sulejmani.

Daarbij wordt hij niet gehinderd door het gigantische prijskaartje dat hij om zijn nek had hangen. "Als ik daaraan denk, gaat dat ten koste van mijn spel. Of ik nou 16 of 2 miljoen kost, ik wil gewoon lekker voetballen.” Te beginnen vanavond tegen zijn oude club SC Heerenveen. "Het is voor mij een speciale wedstrijd, omdat ik bij Heerenveen nog veel vrienden heb. Maar dat telt niet. Ik hoop een belangrijk aandeel te hebben in onze overwinning. Het belangrijkste is echter dát we winnen.”

Ik mag het natuurlijk niet hardop zeggen, maar ik ben het helemaal eens met Pablo en Koen.
Jullie weten toch wel dat jullie door dergelijke uitspraken als "mooi weer supporter" kunnen worden weg gezet he jongens?.......het is maar dat je het weet......ten alle tijden positief blijven he.....

Ik mag het natuurlijk niet hardop zeggen, maar ik ben het helemaal eens met Pablo en Koen.
Jullie weten toch wel dat jullie door dergelijke uitspraken als "mooi weer supporter" kunnen worden weg gezet he jongens?.......het is maar dat je het weet......ten alle tijden positief blijven he.....