Alhoewel ik uit Brabant kom. Mijn vader zei vroeger altijd: "Je moet kijken naar de club die het mooiste voetbal speelt" Als klein menneke vond ik AJAX altijd veel meer uitstraling hebben als de rest.
Daarnaast ben ik op een gegeven moment naar de MAVO gegaan. Daar was ik de enige voor AJAX samen met mijn Engels leraar. 2 jaar later won AJAX de champions league. De halve school was ineens voor AJAX maar ik mocht van de directeur als enige naar de radio luisteren toen AJAX strafschoppen moest nemen tegen GREMIO....
Ver na mijn MAVO tijd kreeg ik een telefoontje van mijn oude Engels leraar: Of ik zin had om mee te gaan met hem naar de wedstrijd AJAX - VFL Bochum. Natuurlijk had ik dat! En wat een wedstrijd was het!
Dank dus aan mijn vader en mijn oude Engels leraar
Michael Coebergh v/d Braak!

Mijn liefde voor Ajax is eigenlijk heel logisch ontstaan door mijn vader deels, het andere deel ervan zal mij voor altijd bijblijven. Mijn vader had een goede vriend die een seizoenskaart had voor hem en zijn gezin, maar dit was een wedstrijd die 's avonds was en doordeweeks, daarom ging zijn gezin niet mee. Toen had hij mijn vader meegevraagd en nog een vriend. Eerst mocht ik niet mee, ik vond het gemeen en moest erom huilen, al was het alleen maar om met mijn vader mee te gaan, wat je toch leuk vind als klein jongetje. Toen hij mijn vader opkwam halen lag ik hun in bed af te luisteren. Ik hoorde de vriend van me vader zeggen: Wij gaan met zn tweeen want Bart (die andere vriend) heeft weer eens ruzie met z'n mokkel, als je dat al een mokkel kan noemen, wat een zijkwijf man. Toen mijn vader zijn jas aandeed en bijna de deur uitliep schreeuwde ik : Veel plezier pappa! Dat moest de vriend van mijn vader ook gehoord hebben, want die kwam naar boven gelopen en zei: Hoezo gedag wil je niet mee dan pikkebaas? Hij keek me vader aan, die daarop reageerde dat het niet van me moeder mocht. Toen zei die vriend: Ja maar zij hoeft niks te weten. Vervolgens hebben zij samen een ladder gepakt, die buiten neergezet en ben ik via mijn raam op de ladder naar benede geklommen, en dat terwijl mijn moeder in de huiskamer tv zat te kijken. Toen we erheen reden was mijn hele avond al goed, maar toen we er waren werd het alleen maar beter, Skybox! Ajax speelde toen tegen Fortuna Sittard in 1998 ofzoiets. Ajax won met overtuigende cijfers 6-1 als ik het me goed herriner. Na de wedstrijd wou ik naar huis gaan want ik was moe, me vader zei dat ik moest wachten en dat vond ik nou niet bepaald leuk op dat moment. Even later snapte ik waarom, die vriend van me vader had geregeld dat Aron Winter mij een handtekening kwam geven, die vriend was namelijk al jaren goede vrienden met de vrouw/vriendin van Aron Winter en had het aan haar gevraagd of Aron even wou komen om mij een handtekening te geven. Toen we naar huis reden ben ik in slaap gevallen met een Ajaxshirtje, sjaaltje, petje, sokken en een handtekening van Aron Winter, vanaf dat moment was het bepaald. Ik werd Ajacied! Ik zal het nooit meer vergeten! Toen we thuis kwamen ben ik via dezelfde ladder naar boven me bed ingedoken. Achteraf vroeg mijn moeder aan tafel tijdens het eten hoe ik aan al die Ajaxdingen kwam, en vroeg aan mijn vader of hij mij toch had meegenomen tegen haar weten in. Mijn vader zei nee en dat is sinds toen ons geheim geweest!

Mijn liefde voor Ajax is eigenlijk heel logisch ontstaan door mijn vader deels, het andere deel ervan zal mij voor altijd bijblijven. Mijn vader had een goede vriend die een seizoenskaart had voor hem en zijn gezin, maar dit was een wedstrijd die 's avonds was en doordeweeks, daarom ging zijn gezin niet mee. Toen had hij mijn vader meegevraagd en nog een vriend. Eerst mocht ik niet mee, ik vond het gemeen en moest erom huilen, al was het alleen maar om met mijn vader mee te gaan, wat je toch leuk vind als klein jongetje. Toen hij mijn vader opkwam halen lag ik hun in bed af te luisteren. Ik hoorde de vriend van me vader zeggen: Wij gaan met zn tweeen want Bart (die andere vriend) heeft weer eens ruzie met z'n mokkel, als je dat al een mokkel kan noemen, wat een zijkwijf man. Toen mijn vader zijn jas aandeed en bijna de deur uitliep schreeuwde ik : Veel plezier pappa! Dat moest de vriend van mijn vader ook gehoord hebben, want die kwam naar boven gelopen en zei: Hoezo gedag wil je niet mee dan pikkebaas? Hij keek me vader aan, die daarop reageerde dat het niet van me moeder mocht. Toen zei die vriend: Ja maar zij hoeft niks te weten. Vervolgens hebben zij samen een ladder gepakt, die buiten neergezet en ben ik via mijn raam op de ladder naar benede geklommen, en dat terwijl mijn moeder in de huiskamer tv zat te kijken. Toen we erheen reden was mijn hele avond al goed, maar toen we er waren werd het alleen maar beter, Skybox! Ajax speelde toen tegen Fortuna Sittard in 1998 ofzoiets. Ajax won met overtuigende cijfers 6-1 als ik het me goed herriner. Na de wedstrijd wou ik naar huis gaan want ik was moe, me vader zei dat ik moest wachten en dat vond ik nou niet bepaald leuk op dat moment. Even later snapte ik waarom, die vriend van me vader had geregeld dat Aron Winter mij een handtekening kwam geven, die vriend was namelijk al jaren goede vrienden met de vrouw/vriendin van Aron Winter en had het aan haar gevraagd of Aron even wou komen om mij een handtekening te geven. Toen we naar huis reden ben ik in slaap gevallen met een Ajaxshirtje, sjaaltje, petje, sokken en een handtekening van Aron Winter, vanaf dat moment was het bepaald. Ik werd Ajacied! Ik zal het nooit meer vergeten! Toen we thuis kwamen ben ik via dezelfde ladder naar boven me bed ingedoken. Achteraf vroeg mijn moeder aan tafel tijdens het eten hoe ik aan al die Ajaxdingen kwam, en vroeg aan mijn vader of hij mij toch had meegenomen tegen haar weten in. Mijn vader zei nee en dat is sinds toen ons geheim geweest!

Mijn liefde voor Ajax is eigenlijk heel logisch ontstaan door mijn vader deels, het andere deel ervan zal mij voor altijd bijblijven. Mijn vader had een goede vriend die een seizoenskaart had voor hem en zijn gezin, maar dit was een wedstrijd die 's avonds was en doordeweeks, daarom ging zijn gezin niet mee. Toen had hij mijn vader meegevraagd en nog een vriend. Eerst mocht ik niet mee, ik vond het gemeen en moest erom huilen, al was het alleen maar om met mijn vader mee te gaan, wat je toch leuk vind als klein jongetje. Toen hij mijn vader opkwam halen lag ik hun in bed af te luisteren. Ik hoorde de vriend van me vader zeggen: Wij gaan met zn tweeen want Bart (die andere vriend) heeft weer eens ruzie met z'n mokkel, als je dat al een mokkel kan noemen, wat een zijkwijf man. Toen mijn vader zijn jas aandeed en bijna de deur uitliep schreeuwde ik : Veel plezier pappa! Dat moest de vriend van mijn vader ook gehoord hebben, want die kwam naar boven gelopen en zei: Hoezo gedag wil je niet mee dan pikkebaas? Hij keek me vader aan, die daarop reageerde dat het niet van me moeder mocht. Toen zei die vriend: Ja maar zij hoeft niks te weten. Vervolgens hebben zij samen een ladder gepakt, die buiten neergezet en ben ik via mijn raam op de ladder naar benede geklommen, en dat terwijl mijn moeder in de huiskamer tv zat te kijken. Toen we erheen reden was mijn hele avond al goed, maar toen we er waren werd het alleen maar beter, Skybox! Ajax speelde toen tegen Fortuna Sittard in 1998 ofzoiets. Ajax won met overtuigende cijfers 6-1 als ik het me goed herriner. Na de wedstrijd wou ik naar huis gaan want ik was moe, me vader zei dat ik moest wachten en dat vond ik nou niet bepaald leuk op dat moment. Even later snapte ik waarom, die vriend van me vader had geregeld dat Aron Winter mij een handtekening kwam geven, die vriend was namelijk al jaren goede vrienden met de vrouw/vriendin van Aron Winter en had het aan haar gevraagd of Aron even wou komen om mij een handtekening te geven. Toen we naar huis reden ben ik in slaap gevallen met een Ajaxshirtje, sjaaltje, petje, sokken en een handtekening van Aron Winter, vanaf dat moment was het bepaald. Ik werd Ajacied! Ik zal het nooit meer vergeten! Toen we thuis kwamen ben ik via dezelfde ladder naar boven me bed ingedoken. Achteraf vroeg mijn moeder aan tafel tijdens het eten hoe ik aan al die Ajaxdingen kwam, en vroeg aan mijn vader of hij mij toch had meegenomen tegen haar weten in. Mijn vader zei nee en dat is sinds toen ons geheim geweest!

Mijn liefde voor Ajax is eigenlijk heel logisch ontstaan door mijn vader deels, het andere deel ervan zal mij voor altijd bijblijven. Mijn vader had een goede vriend die een seizoenskaart had voor hem en zijn gezin, maar dit was een wedstrijd die 's avonds was en doordeweeks, daarom ging zijn gezin niet mee. Toen had hij mijn vader meegevraagd en nog een vriend. Eerst mocht ik niet mee, ik vond het gemeen en moest erom huilen, al was het alleen maar om met mijn vader mee te gaan, wat je toch leuk vind als klein jongetje. Toen hij mijn vader opkwam halen lag ik hun in bed af te luisteren. Ik hoorde de vriend van me vader zeggen: Wij gaan met zn tweeen want Bart (die andere vriend) heeft weer eens ruzie met z'n mokkel, als je dat al een mokkel kan noemen, wat een zijkwijf man. Toen mijn vader zijn jas aandeed en bijna de deur uitliep schreeuwde ik : Veel plezier pappa! Dat moest de vriend van mijn vader ook gehoord hebben, want die kwam naar boven gelopen en zei: Hoezo gedag wil je niet mee dan pikkebaas? Hij keek me vader aan, die daarop reageerde dat het niet van me moeder mocht. Toen zei die vriend: Ja maar zij hoeft niks te weten. Vervolgens hebben zij samen een ladder gepakt, die buiten neergezet en ben ik via mijn raam op de ladder naar benede geklommen, en dat terwijl mijn moeder in de huiskamer tv zat te kijken. Toen we erheen reden was mijn hele avond al goed, maar toen we er waren werd het alleen maar beter, Skybox! Ajax speelde toen tegen Fortuna Sittard in 1998 ofzoiets. Ajax won met overtuigende cijfers 6-1 als ik het me goed herriner. Na de wedstrijd wou ik naar huis gaan want ik was moe, me vader zei dat ik moest wachten en dat vond ik nou niet bepaald leuk op dat moment. Even later snapte ik waarom, die vriend van me vader had geregeld dat Aron Winter mij een handtekening kwam geven, die vriend was namelijk al jaren goede vrienden met de vrouw/vriendin van Aron Winter en had het aan haar gevraagd of Aron even wou komen om mij een handtekening te geven. Toen we naar huis reden ben ik in slaap gevallen met een Ajaxshirtje, sjaaltje, petje, sokken en een handtekening van Aron Winter, vanaf dat moment was het bepaald. Ik werd Ajacied! Ik zal het nooit meer vergeten! Toen we thuis kwamen ben ik via dezelfde ladder naar boven me bed ingedoken. Achteraf vroeg mijn moeder aan tafel tijdens het eten hoe ik aan al die Ajaxdingen kwam, en vroeg aan mijn vader of hij mij toch had meegenomen tegen haar weten in. Mijn vader zei nee en dat is sinds toen ons geheim geweest!

In de eerste wedstrijd die ik naar Ajax ging speelde Gronkjaer, had ik zijn shirtje aan en werd hij man of the match, was tegen Sparta en toen werd het 5/6-1 geloof ik. Ik heb dat shirtje nog steeds, daarvoor was ik honderden keren naar Chelsea gegaan maar nog nooit naar Ajax, omdat mijn ouders het niet zo met voetbal hebben en mijn opa (die een Chelsea supporter en sponsor was) wel.