Zelf geschreven, TvP?

Cruijff: Het ligt niet aan al die trainers

Bron: De Telegraaf

Na een vreemde competitie kan het geen kwaad om bepaalde dingen in een breder verband te zien. Zo zien we dat een groot deel van het voetbal nog altijd geleid wordt door mensen van buiten de sport. Mensen die hun sporen in het bedrijfsleven hebben verdiend, waarin ze niet wekelijks op hun resultaten werden afgerekend en waarin die resultaten ook nog eens extreem werden uitvergroot.

Niet alleen in het voetbal, maar ook bij andere sporten zie je dat daarin de kern van veel problemen zit. Met als gevolg, dat de sport zich nog altijd ernstig tekort doet. Als we zien hoe Ajax, PSV en Feyenoord dit seizoen weg zijn gevallen, dan kan ik daar niet vrolijk van worden. Helemaal als dit ook nog ten koste is gegaan van gewaardeerde coaches als Marco van Basten, Huub Stevens en Gertjan Verbeek.

Ik heb de afgelopen dagen veel kritiek op vooral Van Basten gehoord en in de meeste gevallen ben ik daar niet vrolijk van geworden. Te weinig wordt een verband gelegd tussen het sneuvelen van drie goede trainers bij de drie topclubs, terwijl Ajax in dat opzicht helemaal een verleden heeft. Of het nu Co Adriaanse of Ronald Koeman was en Danny Blind of Marco van Basten, allemaal hebben ze het niet gered.

Zou het dan steeds aan al die trainers hebben gelegen?

Hoe diep sommige zaken in de sport kunnen dringen, zien we ook met de politiek. Neem hoe de Europese Commissie elke keer opnieuw het topvoetbal dwars zit. Mensen die denken dat ze weten hoe een bedrijfstak in elkaar steekt, waar slechts 700 (Nederland) tot 2000 (Spanje) professionals in werkzaam zijn. Dus geen honderdduizenden of miljoenen, zoals dat in andere onderdelen van de economie wel het geval is.

Hoe kan je nou dwingend zaken opleggen als je totaal geen verstand van deze kleine, exclusieve bedrijfstak hebt? Waardoor een situatie in de hand wordt gewerkt, dat er meer Spanjaarden bij Liverpool spelen dan bij Real Madrid. Waardoor er jaarlijks 20.000 kinderen worden verhandeld, van wie slechts één procent een contract krijgt. Een deel van de afvallers is daarna zelfs onvindbaar.

Ik wil alleen maar zeggen, dat rond het topvoetbal te veel mensen vingers in de pap hebben, die weinig tot niets van de materie afweten. Omdat het vaak ook nog om sleutelposities gaat, lopen we van Nederland tot ver daarbuiten constant tegen allerlei problemen aan. Met als gevolg dat bij veel clubs én in de wetgeving weinig tot geen structuur zit.

Ik weet waar ik het over heb, want ik liep 22 jaar geleden bij Ajax als coach tegen hetzelfde probleem aan. Toen raakte ik verstrikt tussen al die mensen die na het behalen van de Europa Cup met me mee wilden denken, nu is mijn vriend Marco van Basten hetzelfde overkomen. Voor de zoveelste keer is Ajax erin geslaagd om iemand zwaar te beschadigen, waar de club zoveel aan te danken heeft.

Zondagochtend, de zon schijnt, warmte stroomt door het open raam, luxe broodjes worden opgewarmd in de oven en nog even en dan pak ik de tram richting de Arena. Het is de laatste wedstrijd van het seizoen en naast de mogelijkheid om komend seizoen een wedstrijd in de voorronde minder te kunnen spelen, gaat het qua resultaat nergens meer om.Qua dat laatste is dat bekeken vanuit het oogpunt van de club, want ook op deze laatste speeldag zijn er voor de supporters nog diverse punten die op de agenda staan en valt er nog genoeg te behalen.

Al jaren lang zijn onze doelstellingen duidelijker dan duidelijk en leveren we deze dan ook seizoen na seizoen in bij het bestuur, technische staf & spelers, maar op de een of andere manier lijkt het toch niet duidelijk te zijn. En zo ook gisteren stonden velen supporters weer als 1 lijnrecht tegenover de club, daar de club na vele beloftes wederom niet aan de doelstellingen heeft voldaan en 1 van Europa’s (historisch gezien) grootste en qua prijzen rijkste clubs weer met lege handen staat aan het einde van het seizoen.

Nu denken ze bij het bestuur waarschijnlijk dat we allemaal lid zijn van de kids club, want als ze dachten dat de supporters net als zij blij zijn met een derde plek dan zitten ze er goed naast. Op dit moment weet ik nog steeds niet tegen wie het bedoeld was maar zou ik graag de opgeheven middelvinger van Perez als symbool voor de middag uitroepen, want zo voelde ik me na 90 minuten. We werden allemaal weer bedankt voor onze steun en op voorhand waarschijnlijk voor het feit dat we allemaal toch wel weer aan die verhoging van de seizoenskaart voldoen. Tja wat moet je verdomme anders doen? Je kaart opzeggen? Uit protest weigeren te betalen? Wat zal volgen is een bevestiging van de club, misschien een dankwoord en jouw stoel gaat gewoon naar iemand anders. De duidelijk aangekondigde actie was het in de 1e helft leeg houden van de vakken aan de zuidzijde en hieraan werd dan ook door velen supporters gehoor aangegeven. Voor mij was dit dan ook een prima reden om gezellig aan de zuidzijde een terrasje te pakken, wat te werken aan een zomers tintje en de nodige biertjes achterover te slaan.

Tegen het einde van de 1e helft werd besloten om richting ingang te gaan en een kijkje te nemen in ’t stadion. Wat betreft het vertoonde spel in de 1e helft begreep ik dat het niet slecht was en dat er een aantal prima kansen niet benut waren en dus weinig verschil met de voorgaande wedstrijden. Twente speelde redelijk mee en zal ook iets gedacht hebben van; “laat ze maar gaan vandaag, want wij pakken straks de beker ook nog even tegen dat clubje dat ze met ruime cijfers heeft verslagen”. Als je dan ook een opsomming maak van de dag dan kan ik het enkel omschrijven als een zwaar bewolkte dag met zeer veel zonneschijn in Amsterdam Zuid Oost.Ajax wint voor de 2e keer dit seizoen van de nummer 2 in de competitie, ca. 40km verderop wordt een schaal uitgereikt, op een gezellige uitwedstrijd tegen de Volendamse trots moeten we weer minimaal een jaar wachten en door een eerder gemaakte stomme actie was de kans om de topscorer van het seizoen in de gelederen te hebben ook verkeken.

Waarom dan toch nog een zonnige dag, had enkel te maken met het feit dat het bier koud was, velen supporters de actie steunden en er werd gewonnen. Of het daadwerkelijk ook ergens toen zal leiden moet nog duidelijk worden, al heb ik er zelf een hard hoofd in en zal eind deze maand naar alle waarschijnlijkheid gewoon een bedrag verhoogd met 10% van mijn rekening worden afgeschreven. In een eerder stadium heb ik de directie schriftelijk proberen te bereiken, met het verzoek een duidelijk antwoord te geven op alle decepties van de afgelopen jaren en tevens op het belachelijke idee de seizoenskaart te verhogen, maar tot op heden heb ik nog niks vernomen.

De zomerstop is begonnen en daar Ajax ook het bedrag dat clubs dienen te betalen om oefenwedstrijden tegen de “Godenzonen?” te mogen spelen heeft verhoogd, zal het waarschijnlijk uitdraaien op wedstrijden tegen de F1 van de lokale schubberkutteveen. Misschien nog een trainingskamp in Engeland tegen een paar middenmoters, dan het Tournament (tegen hoge entreekosten) en met een aankoop hier en daar weer vol goede moed aan het seizoen beginnen. De club zal weer gaan voor nationaal & internationaal succes en weer vele mooie brieven sturen naar supporters die een uitwedstrijd zullen bezoeken met de nodige idiote combi regelingen en tegen belachelijk hoge entreeprijzen.

Mij viel het gisteren op dat zelf 45 minuten kijken naar het huidige Ajax erg zwaar is en ik blij was met het vertier op de tribune in de vorm van papierrollen en aanwezige voetballen. Tevens zou ik Ajax willen adviseren om bij negatieve resultaten niet meer Kees Prins uit te nodigen voor een muzikale bijdrage, maar zijn Jiskefet collega Michiel Romeyn voor de groep zetten ten overstaan van alle supporters en dat hij dan op zeer duidelijke wijze kenbaar maakt hoe een verslagen “vader” zich voelt als een speler het Ajaxniveau niet aan kan. Misschien dat het ze aan het denken zet en aan het voetballen krijgt en we na jaren van afzien weer mooie tijden gaan beleven in ons mooie Mokum met bijbehorende prijzen.

Het seizoen is over, de prijzen verdeeld, het shirt op voorhand weer verkracht, de seizoenskaarten duurder, de trainer vertrokken, spelers op onverdiende vakantie, de stoeltjes nog immer niet rood wit, de kloof tussen club en supporters nog steeds ontzettend groot en wij worden wederom weer gefrustreerd achtergelaten in de sombere tijd die zomerstop heet.

Dit is mijn club, mijn ideaal en helaas ook de meest zakelijke en commerciële van allemaal. Wij zitten al jaren met de vragen, zij hebben al jaren de antwoorden, maar naast dat wij als supporters gisteren de deuren gesloten hielden gebeurd dit aan clubkant al jaren onnodig en is het weer afwachten of de deur volgend seizoen wordt opengezet.
De tijd zal het leren, maar veel tijd is er niet meer wat betreft de supporters.

Ruud

Schadenfreude

Ronald Koeman dus naar AZ. In een woord HEERLIJK. Noem het Schadenfreude of leedvermaak, maar in een inktzwart Ajax-seizoen bracht het zowaar een glimlach op m’n gezicht.

Niemand had kunnen bevroeden dat Scheringa en co uiteindelijk bij Sneeuwvlokje zouden uitkomen. Van de andere kant, de Alkmaarders wilden een grote naam hebben en de Mourinho’s van deze wereld zijn al bezet. De naam Koeman klinkt als een klok, en Ronald was beschikbaar. Een simpel een-tweetje dus voor de provincietopclub. Wel een gevaarlijk een-tweetje overigens want juist Koeman is de tegenpool van succesor Van Gaal. De spelers die vorig jaar duidelijk maakten dat ze voor de autodidact Van Gaal naar AZ gekomen waren zien de bui waarschijnlijk al hangen onder de opportunist Koeman.
Kortom voor een naam kiezen is niet altijd verstandig. Ook bij Ajax weten we daar alles van, er zijn veel grote namen gesneuveld bij onze club en er zijn ook een aantal namen ontdaan van hun magie. Toen Ajax midden jaren negentig met een kersvers wereldkampioen kwam aanzetten ten koste van een jong talent was de teneur louter positief. Toch is iedereen de robuuste Marcio Santos al lang vergeten en leeft de legende van lichtgewicht Roberto Carlos voort. Ook grote namen die trainers werden verloren enigszins de glans die ze hadden meegekregen in hun spelerscarrière. Marco Van Basten als meest recente voorbeeld. Bij de naam Van Basten denk ik nu bijna geconditioneerd aan z’n afscheidsspeech. Een herinnering die de legendarische goal tegen Duitsland heeft verdrongen.

Wat Rik Van Den Boog op veel andere Ajax-pionnen voor heeft is dat ik hem nog niet meteen associeer met een herinnering. Het is voor mij ook geen grote naam. Niet vreemd natuurlijk want ik was nog te jong om de gesjeesde Ajax 2 speler aan het werk te zien. Ik sta, met andere woorden, nog redelijk objectief ten opzichte van z’n doen en laten. Natuurlijk snap ik ook wel dat Van Den Boog een beetje in de maag zit met ‘het rapport’ en alle consequenties die het heeft. ‘Het rapport’ was dan ook niet meer dan een opbiechting van wat fouten waaraan Ajax zich gewoon weer zou bezondigen. Van Den Boog heeft nu de kans om zich als roerganger te profileren. Vind hij de juiste man, maar belangrijker, overleeft hij de slangenkuil van bestuurlijk Ajax? Dat alles zal m’n eerste echte herinnering van de man tekenen.
Vaak genoeg bezweek een bestuurder onder de druk en hang naar vertrouwde namen. Het blikveld ging dan niet verder dan de hoeken van de ArenA.

Rik zegt dat er progressie zit in het aanstellingsproces. Dat kan twee dingen betekenen. Of hij tovert echt een konijn uit de hoge hoed qua opties, of Ajax blijkt toch weer veroordeeld tot haar eigen mensen. Een ding is in ieder geval wel zeker: geen Koeman. Proost.


Geschreven door Pushkin.

In de rij met Rik en Danny

De zomer staat weer voor de deur, tijd om met fikse kortingen de winkels leeg te kopen. Rik en Danny staan inmiddels in de rij voor kassa vijf. Nederlands grootste warenhuis biedt de twee mannen garantie op kwaliteit, dankzij haar diversiteit. Even verderop bij kassa vier staat Dirk met Marcel, de beide heren zijn ook op koopjesjacht geweest vandaag. En niet veel verder is ook duidelijk het gelaat van Joop te zien, gevolgd door een Engelsman. Danny en Rik staan inmiddels alweer een kwartier in de rij en zien dat ze helaas de verkeerde kassa hebben gekozen. Dirk en Marcel zijn al op weg naar de auto om hun spullen in te laden. De eerstgenoemden maakten een verkeerde keus, maar besluiten toch in de rij te blijven staan, want de keuze voor kassa vijf was een bewuste. En het uiteindelijke doel, het afrekenen van de spullen, zullen ze toch wel halen. Alleen duurt het iets langer dan in bij de andere kassa’s. Want ook Joop en de Engelsman zijn de twee inmiddels gepasseerd.

Bij het lezen van deze anekdote zullen jullie de link naar Ajax misschien niet zo snel leggen. Hooguit de voornamen van Van den Boog en Blind, zullen jullie bekend in de oren klinken. Maar toch heeft dit wel degelijk meer te maken met de Amsterdamse club dan jullie nu misschien denken. In rij vier zag Ajax, AZ voorbij scheuren, in de vorm van Scheringa en Brands. En ook McClaren en Munsterman passeerden de Ajacieden. De twee beleidsmannen stonden voor een dilemma, het doel bijstellen en AZ volgen of voor kassa vier wachten. Het huidige Ajax had voor de makkelijke weg gekozen, de weg van AZ. Doelen bijstellen is inmiddels een dagtaak geworden in Amsterdam. Elke doelstelling werd, wanneer deze onhaalbaar bleek, bijgesteld. En uiteraard werden de nieuwe ambities ook niet gehaald. Met het aanstellen van Rik van den Boog kiest Ajax hopelijk eindelijk voor een bepaalde visie. Ik pleit er daarom ook voor dat Ajax nu eindelijk eens vasthoudt aan haar ambities, die niet zomaar een papiertje zijn gepriegeld, maar reëel zijn gekozen. De rij, of in voetbaltermen het beleid dat een club voert, is het belangrijkste, je kiest deze bewust en zal er niet van af moeten wijken, alleen dan weet je dat er garantie is op succes. In Alkmaar en Enschede kunnen ze daar inmiddels over meepraten.

De twee provincieclubs, als je het nog zo mag noemen, bouwen voort op hun successen, een nieuwe trainer borduurt verder op de weg die is ingeslagen door de club. Een aankoop hoeft niet per se de sterspeler van respectievelijk Groningen of Heerenveen te zijn. Een elftal individualisten zal nooit kampioen worden, dat bewijst Ajax nu al vijf jaar lang. Inkopen in het teambelang dat is wat Ajax nodig heeft, waterdragers, kuitenbijters, zagers… Stylisten hebben we al genoeg. Het is daarom ook dat ik de Elia’s van de provincies niet op het lijstje van potentiële versterkingen heb staan. Doe mij maar een type Brama of desnoods een man als Sibon. Zij zijn de mensen die anderen beter laten spelen. Door hen kan Elia zijn acties maken, door hen wordt de bal in de ploeg gehouden. Strijd, inzicht en bovenal teambelang is waar zij naar streven. Ik zeg niet dat Ajax deze mannen moet halen, ik heb ze liever een klasse beter, want wij claimen ten slotte de beste zijn. Maar het aankoopbeleid kan wat mij betreft wel op de schop. Met Suarez, Sulejmani en Aissati hebben we al genoeg individuele kwaliteiten. Het is nu aan Van den Boog en Blind om duidelijkheid te creëren, de eerste stap is uiteraard de trainer. En in samenspraak met deze nog onbekende man, zal vooral Blind moeten kijken wat Ajax nodig heeft. Die tien miljoen voor Elia kunnen we wel ergens anders aan besteden!

TvP

Wij hebben nog steeds de toekomst

Uit verveling surfte ik vanmiddag rond over het internet. Ik kwam uit op een spelletjeswebsite. Het meest aansprekende spel leek mij toch wel één tegen 100. Ik wilde wel eens voelen hoe Marco van Basten zich voelde toen een aantal fans met capuchons, verhaal kwamen halen op het trainingsveld. Ik wilde wel eens voelen hoe Van Basten zich voelde toen hij daar stond, naast de bus, een kokende menigte toesprekend. Ik was inmiddels al weer gevorderd tot vraag zeven. De presentatrice stelde mij voor de keuze naar aanleiding van de sportvraag. Makkelijk of moeilijk. Alhoewel ik veel van sport denk te weten, wilde ik het risico met nog elf tegenspelers niet nemen. Ik koos voor de makkelijke weg. Waar ligt De Toekomst van Ajax?
A. In de hoofdstad van Nederland, nabij de Arena.
B. Er is geen toekomst bij Ajax.
C. Ergens in een willekeurige provincie.

Antwoord B viel direct af, dat antwoord hoort bij Feyenoord. Antwoord A was het zeker, maar ik begon te twijfelen. Is het niet antwoord C? Suarez, Sulejmani, Lindgren, Bruno Silva, Wielaert, Bakircioglü. Een zestal waar Ajax een godsvermogen in had geïnvesteerd, terwijl ik dacht dat Ajax haar godenzonen altijd zelf opleidde. Mijn gedachtes gingen terug naar het laatste doorgebroken toptalent. Wesley Sneijder. De beste man speelt inmiddels in het maagdelijk wit en bewijst dat de jeugdopleiding van Ajax nog steeds haar vruchten afwerpt. Maar wie is de volgende. Alleen Gregory van der Wiel zie ik in de toekomst bij een Europese topclub nog wel slagen. En heel misschien dat Jan Vertonghen het ook redt. Maar Stekelenburg, Vermeer, Vermaelen, Anita, De Jong, Sarpong, het zijn talenten, maar ligt hun top net zo hoog als de top van Ajax. Op dit moment wel, Ajax is anno 2009 niets meer dan een verkapte Nederlandse subtopper. Toch wil men in Amsterdam zich weer gaan meten met de Europese subtop, dat kan, maar dan moet er wel een hoop veranderen.

De provincietoppers mogen wat mij betreft weer lekker terug naar waar ze vandaan komen. Alleen Suarez en Sulejmani mogen blijven. De jeugd heeft De Toekomst, luidt een Amsterdams gezegde. Laten we daar dan ook maar mee beginnen. Johan Cruijff wilde de jeugd op de schop nemen en dat lijkt mij een zeer goed plan. Ook algemeen directeur Rik van den Boog ziet dat er wat moet veranderen op de Amsterdamse Toekomst. Laat ik vooropstellen dat het mij geen ene moer kan schelen dat Jong Ajax de titel heeft binnengesleept, het kan mij bovendien helemaal niets schelen dat het Terborg Toernooi door de A-junioren van Ajax is gewonnen. Voor de jongens van deze teams is het leuk, fantastisch zelfs. Maar de jeugdopleiding van Ajax heeft maar één doel: spelers klaarstomen voor het grote werk. Een heel elftal opleiden voor het eerste is een illusie. Je moet hopen op dat ene toptalent dat per generatie doorstroomt, en als het er meer zijn moet je heel stil in een hoekje gaan zitten en je uitermate gelukkig prijzen.

Maar voordat het zover komt, zal het beleid dat gevoerd wordt op dit moment iets moeten veranderen. Technisch zijn de jeugdproducten al uitermate ver ontwikkeld. Waar zie je het nog dat jeugdspelers over 50 meter een perfecte hoge pass kunnen geven? Inderdaad, bij Ajax. Waar zie je het nog dat jeugdspelers met twee benen de bal in de kruising kunnen jagen? Juist, op De Toekomst. Waar zie je het nog dat jeugdspelers de hoop opgeven als ze met 1-0 achterkomen? Precies, ook bij Ajax. En waar liggen jeugdspelers na een schouderduw op de grasmat? Exact, in Amsterdam. En daarom moet er bij Ajax op het fysieke en mentale vlak een hoop veranderen. De toekomstige sterren van Mokum weten niet wat verliezen is. Duelkracht? Nee hoor, voetballend spelen ze teams kapot.

Ik vind dan ook dat men bij Ajax haar jeugdspelers één of twee jaar eerder naar hogere leeftijdsklasse moet sturen. Winnen zal niet meer zo makkelijk gaan, kampioen zullen ze misschien niet eens meer worden, maar ze leren wel vechten, ze leren overleven. Ze leren wat ze moeten doen als ze 1-0 achter komen te staan. En ze zullen zich moeten meten met de fysiek sterkere tegenstanders in de competitie. In plaats van elke dag te trainen op De Toekomst, moet men misschien iets vaker het krachthonk in. Ontsnappen met alleen plan A heeft ook geen zin, mislukt plan A namelijk, moet je overgaan op plan B. Bij Ajax is er op dit moment alleen een Plan A. Voetballend de overwinning binnenslepen, maar als dat niet lukt dan gaan de hoofdjes hangen, de angst sluipt erin en het duel wordt vermeden. PSV kan opeens met 6-2 winnen van Ajax en zelfs Sparta wint uitermate gemakkelijk met 4-0 op inzet. Plan B moet in het systeem sluipen, duels winnen met vechtvoetbal, als het niet mooi, dominant en aantrekkelijk kan. Leer dit de spelers aan in de jeugdopleiding en de nieuwe Kluiverts, de Boertjes en Van der Sarretjes zullen weer opstaan.

Mijn bedenktijd zit er bijna op. Ik ga toch voor antwoord A. Ik geloof nog steeds dat bij Ajax De Toekomst nabij de Arena ligt. De jeugd heeft bij Ajax nog altijd de toekomst. De presentatrice geeft mij de verlossende bevestiging. Antwoord A is juist, vijf tegenspelers blijven over. Ik ben nog altijd in de race voor de hoofdprijs. Zoals Ajax ook nog altijd voor de hoofdprijzen zal blijven vechten als het innovatief en juist handelt.

Ik weet dat in de VI van deze week, staat dat het NIET goed is voor de fysieke vooruitgang om jeugd eerder door te laten stromen. Ik heb het niet gelezen, vandaar ik nog steeds deze mening heb. Misschien dat mijn mening nog veranderd als ik het stuk wel heb gelezen.

TvP.

Tussen Rome en Amsterdam

Het is weer een mooie voetbalweek geweest. Die begon in Rome, waar ik zowel door de UEFA als FC Barcelona was uitgenodigd om de Champions Leaguefinale bij te wonen. Wat automatisch betekent, dat je veel oude bekenden en in het geval van Barcelona ook veel ex-spelers tegenkomt, die nog onder mij hebben gevoetbald.

Een heel positieve sfeer, met veel gesprekken over de sport en uiteindelijk een fantastische finale. Veel mensen vonden na afloop dat Manchester United tegen was gevallen, maar dat vond ik iets te gemakkelijk. Omdat Barcelona het tactisch heel slim aanpakte, kwam Manchester nauwelijks in de wedstrijd.

Laat ik het zo stellen, dankzij Barcelona speelde Manchester niet goed. Het begint met het simpele gegeven dat Barcelona de basiskwaliteiten van het voetbal onder de knie heeft. De spelers hebben een goede techniek, beheersen het positiespel en kunnen vooruit verdedigen.

Op basis daarvan werd Manchester continu onder druk gehouden en gedwongen om op een klein speelveld te voetballen. Precies wat ze niet goed kunnen. Om dat als Barcelona op zo'n hoog niveau en in zo'n belangrijke wedstrijd zo goed uit te voeren vond ik fantastisch om te zien. Het was voor mij het zoveelste bewijs, dat opleiden van spelers een kwestie is van logisch nadenken.

Je weet waar je als club naartoe wilt en daar begin je in een vroeg stadium met de talenten op te trainen. Onder leiding van een mix van trainers die uit ervaring weten waar ze het over hebben en specialisten die dat proces aanvullen.

Zo doet Barcelona het al jaren, met als gevolg dat er in Rome zo'n zeven zelf opgeleide spelers aanwezig waren. Jongens die niet alleen weten wat er in het veld van ze verwacht wordt, maar ook met het hart spelen, omdat de club voor hen iets speciaals is geworden. Bij het huidige Barcelona loopt dit als een rode draad door de hele vereniging.

De voorzitter is zijn hele leven lang al aanhanger van de club, de technisch directeur is een oud-speler en de eerste en tweede trainer hebben eerst in de jeugdopleiding gewerkt. Na afloop van de finale kreeg ik van veel mensen binnen Barcelona te horen dat Ajax en het Nederlands elftal als voorbeeld voor de club hebben gediend.

Dat op zich is natuurlijk een groot compliment, maar tegelijkertijd doet het ook veel pijn. Ajax is en blijft mijn club, maar als ik zie hoe ver het door verkeerd beleid en verkeerde keuzes weg is gezakt, dan ben ik daar gewoon ziek van. Maar ja, als het bovenin niet functioneert, dan werkt het onderin al helemaal niet.

Neem hoe de club van Simon Tahamata afscheid heeft genomen. Simon kwam als jongetje bij Ajax binnen en heeft altijd een groot hart voor de club gehad. De laatste jaren was hij techniektrainer bij de jeugd en hij heeft nu besloten om naar Katar te gaan.

Bij zijn vertrek bleken alleen wat trainers met de pet rond te zijn gegaan en dat was het dan. Het is bij Ajax dus niet alleen een kwestie van verkeerd beleid, maar ook hoe de club met de echte Ajacieden omgaat. Na het plezier in Rome, had ik het tijdens het pinksterweekeinde ook enorm naar m'n zin bij de Copa Amsterdam.

Een paar mensen namen een paar jaar geleden het initiatief om het oude Blauw Wit Jeugdtoernooi weer in het leven te roepen en dat is ze prima gelukt. Het deelnemersveld klonk weer als een klok en de tribunes puilden uit.

Het is alweer 45 jaar geleden dat ik daar zelf stond te spelen, nu was het ontzettend leuk om ook daar weer veel oude bekenden te ontmoeten en tegelijk naar de toekomst van clubs als Ajax, Real Madrid en Chelsea te kijken.

Wat te doen met twaalf miljoen?

Het heeft er alle schijn van dat Thomas Vermaelen de stap naar Engeland gaat maken. Arsenal is bereid om twaalf miljoen neer te tellen voor het Belgische jeugdproduct van Ajax. Een hoop geld voor een verdediger die hooguit de helft waard is. De vraag is, moet Ajax Vermaelen laten gaan en wat moet Ajax doen indien ze ingaan op het bod van de Engelse grootmacht?

De meningen over Vermaelen zijn nogal verdeeld, de één vindt hem maar een matige verdediger, terwijl een ander met hem wegloopt. Ik zie in Ajax een topclub, op Europees niveau wel te verstaan. Momenteel verkeren we in een dipje, maar Ajax zal uit het huidige dal klimmen, maar dat gaat niet lukken met deze Belg. Het niveau dat hij kan halen is wat mij betreft niet goed genoeg voor Ajax. Vandaar dat ik zijn transfer naar Arsenal ook uiterst merkwaardig vind, maar zeker toejuich.

Maar wat moet Ajax met die twaalf miljoen euro doen, die de club van Robin van Persie gaat betalen? Een nieuwe verdediger halen? De verhalen die ik heb gehoord over Ivan Obradovic zijn lovend en ik hoop dan ook dat Ajax haar geld voor Vermaelen in dit Servische verdedigende talent gaat investeren, want ook de scoutingsrapporten op de tafel van Danny Blind zijn zeer positief. Vijf miljoen lijkt genoeg te zijn voor deze international, waardoor er nog een hoop geld overblijft. Dat geld moet Ajax investeren in de toekomst. Dat hoeven niet direct talenten te zijn, maar kijk eens naar andere clubs die succesvol zijn.

Want waarom kan Ajax nooit spelers scouten? De meeste spelers worden gekocht op basis van de beelden van Studio Sport of via op geldbeluste zaakwaarnemers. De toekomstige club van Vermaelen lijkt het echter wel goed aan te pakken als het gaat om scouting en daarom is het zaak om te kijken waarom het in Londen wel lukt en in Amsterdam niet? En ook in Milaan kan Ajax wat leren. Milanello en haar gehele medische afdeling zouden als voorbeeld moeten dienen voor Ajax. In de keuken van de topclubs kijken, kan wat mij betreft geen kwaad. We moeten niet denken dat we het allemaal zelf kunnen, we moeten niet denken dat wij nog steeds in alles domineren. De waarheid is glashard. Al waardeer ik de Amsterdamse arrogantie enorm, het moet niet ten koste gaan van de grootheid Ajax.

Van de twaalf miljoen die we bij Ajax gaan opstrijken verwacht ik dan niet alleen Obradovic. Maar ook een retourtje Londen, Milaan en misschien ook wel Barcelona, Alkmaar en Enschede. En als we dan toch in Milaan zijn, kunnen we direct Clarence Seedorf smeken terug te keren op het oude nest. Een rol zoals Rijkaard die had in 95 zie ik voor hem wel weggelegd!

TvP

"
Het is zaterdagmiddag, ik heb alvast 80 Engelse woordjes geleerd voor de aankomende toetsweek. Het is prachtig weer, maar ik met me been in het gips, kan niet naar buiten en ik ga dus naar me clubje kijken: AJAX.

Op het Ajaxfans forum aangekomen lees ik een bericht over Elia. Velen vinden dat hij niet moet komen. Ik deel deze mening. Begrijp me goed ik vind het een heel goede speler en AJAX heeft precies de goede prijs geboden (8 mil red), maar Twente wil 12 mil hebben. Dit vind ik teveel voor hem. Tevens hebben we al zo veel daar voorin lopen.

Mijn reactie is dan ook dat we eerst, maar eens naar de verdediging moeten kijken. De verdediging.... 44 tegendoelpunten! Ik post het bericht dat we als Vermealen vertrekt, maar 3 centrale verdedigers hebben (Oleguer & Wielaert & Alderweireld). Als reactie hierop krijg ik tehoren: "En Verthongen dan" Ja verthognen...

Verdedigend vind ik Verthongen niet zo supersterk. Maar naast een goede verdediger zie ik ik Vertonghen wel in de verdediging, maar Wielaert & Alderweireld zijn dit sowiezo niet en Oleguer moet het eens laten zien! Hij is erg wisselvallig, maar ergens zit er een goede verdediger in hem, dit kwam er bij Barcalona wel uit, maar hij is een goeie verdediger en geen topper. Daarom ging hij naar AJAX, maar de echte Oleguer hebben we zelden gezien, eigenlijk nooit.

Ik hoop dat Jol weer een goede verdediger van hem maakt en gewoon begint met de verdediging, het hoeft niet meteen oogverblindend voetbal te zijn, dat kan pas als je kunt vertrouwen op je verdediging. Het is een feit dat de afgelopen 5 seizoenen diegene met de minste tegendoelpunten kampioen is geworen!

Vermaelen is nog steeds niet 100% weg, want hij moet er nog met Arsenal uit komen. Als hij weg gaat kun je 6 mil voor Obradovic uitgeven en nog eens max 6 mil voor een goede centrale verdediger, maar is dat nodig denk ik in mezelf. Ik denk weer aan Oleguer, aan zijn tijd bij Barcalona.

Het Barcalona van Rijkaard, ik volgde Barca altijd, omdat ik het zo'n prachtige club vind. In tegenstelling tot Real Madrid, die nu weer voor 100-en miljoenen de een na de andere ster aankoopt. Nee Barcalona leidt net als Ajax het grootste gedeelte van haar selectie zelf op. In die tijd speelde ook Oleguer er nog. Die goede verdediger, maar niet goed genoeg voor de echte top. hij trok zin conclusies en ging naar Ajax.

Ja als die Oleguer nou weer eens te voorschijn kwam. Dan hoeft die extra centrale verdediger eigenlijk helemaal niet. Jol heeft het al zo vaak laten zien, bij Tottenham (2x 5e plaats!), RKC en HSV dat hij het beste in z'n spelers naar boven haalt. Hugo Borst gaf de voorzet in zijn eigen column: "Als de mensen van VI binnenkort langskomen om te vragen wie er het volgend seizoen kampioen wordt heb ik mijn antwoord klaar: AJAX, niet omdat ik het het beste team vind, maar omdat ik een blind vertrouwen heb in de vakman JOL.

Ik heb er weer vertrouwen in voor het volgend seizoen. Dat Oleguer weer die goede verdediger wordt. En dat AJAX eindelijk weer eens prijzen gaat pakken.

Dus Jol begin alstublieft met de verdediging!!!

Het uitstervende ras

Wat voelt het toch goed, kijkend naar een beeldscherm. Typend over de club die mijn hart veroverde en nu letterlijk op mijn hart rust. Terwijl ik dit schrijf draag ik, vol trots, een Ajax-shirt. Heerlijk. Wat minder heerlijk was, was het definitieve vertrek van een clubicoon. Een man die met nog veel meer trots dit shirt zou hebben gedragen. Een man voor wie Ajax een dagelijkse routine was. Hij stond er mee op en hij ging ermee slapen. Bobby Haarms, we zullen je missen!

Bobby was van een uitstervend ras. Het ras waar ook Sjaak Wolfs toebehoorde. De mannen voor wie geld gewoon op de tweede plek stond. Ajax stond bij hun altijd op één. Juventus, Atlético Madrid, HSV of Sampdoria. Nee, zelfs Real Madrid was voor deze mannen ‘no issue’. Er was iets wat hun hart had veroverd, er was géén middenweg. Of eigenlijk wel, hun favoriete club speelde haar thuiswedstrijden in De Meer. Het stadion gelegen aan de Middenweg. Misschien was dat de reden dat ze verknocht waren aan deze Amsterdamse grootheid. Hoewel ik zelf De Meer nooit bewust heb meegemaakt, kan ik zeggen dat ik basis van de beelden onder de indruk ben. Laatste zin is trouwens een veelgehoorde spreuk binnen de technische leiding van Ajax, nadat Elia zijn mannetje voorbij ging op Studio Sport. Maar dat even ter zijde.

Zeiden ze van De Meer nog dat Ajax al met 1-0 voorstond, voordat ze het veld op kwamen. In de huidige ArenA sta je in feite al met 1-0 achter. Niemand is meer bang om naar Amsterdam te komen. Vroeger werd er gespeeld om niet te verliezen, tegenwoordig roepen trainers in de media dat ze komen om te winnen. Het zal Haarms pijn hebben gedaan, de grootheid die Ajax was te zien krimpen. Spartelend, terend op haar succes. Ajax is niet meer wat het was. Natuurlijk heeft het Bosman-arrest daar een grote invloed op gehad, maar ook de randverschijnselen, zoals John Jaakke, Maarten Fontein en andere bobo’s, die wekelijks de stoelen in de ArenA opvullen, terwijl ze niet eens weten wat buitenspel is.

Het doet mij daarom erg goed dat Ajax zich aantrekt dat de ArenA toch niet perfect is. Ja, voor zakenlui misschien. Maar Ajax is van oorsprong een voetbalclub. Het doet mij daarom deugd dat er eindelijk verandering wordt gebracht in de kilheid van het stadion. Eindelijk hebben ze door dat Aan de Amsterdamse grachten van Wim Sonneveld niet opging bij Ajax. Aan deze grachten heeft nog geen Amsterdammer zijn hart verpand of gedachten gevuld. Het is absoluut niet het mooiste van het land. Onder één voorwaarde juich ik de uitbreiding en opvulling van de grachten bijzonder toe. De stoelen zijn voor de Bobby’s van Ajax, de mannen en vrouwen die Ajax een warm hart toedragen. De mensen die ervoor zorgen dat bij betreding van het veld Ajax weer met 1-0 voor staat. De clubs moeten weer komen om niet te verliezen, winnen doen ze toch niet. Angstig zullen ze het veld moeten betreden. De illusie om met drie punten naar huis te kunnen rijden, moet verbannen worden. Net zoals de bobo’s op de eerste ring. Ajax blijft een voetbalclub.

Bobby zou het zo gewild hebben. Hij ging voorgoed slapen met Ajax, om helaas nooit meer wakker te worden. Vergeten zal hij nooit worden, clubiconen worden gekoesterd. Zoals ook Sjaak Wolfs zal blijven voortleven. Echte Ajacieden worden niet vergeten!

TvP

“Over kampioen worden enzo”

--------------------------------------------------------------------------------
Datum post: 28-06-09 14:08 - Gepost door: 343 - Bron: Pushkin (forum Ajaxfans.net) - Aantal keer bekeken: 689 - Aantal reacties: 3

Kampioen worden, het is de eis voor elke Ajaxtrainer. Ook Martin Jol werd op de eerste training al snel duidelijk gemaakt wat hem te doen staat. Neerlands eerste, vijf jaar geleden alweer en voor menig Ajacied voelt het nu als een woestijnreis zonder oases. Zelf heb ik de hoop en optimisme over een nakend kampioenschap na elk jaar weer in een klein doosje gestopt, dat steeds vroeger op slot kon.

Het eerste seizoen van Co Adriaanse staat me nog levendig bij. Ajax veegde in de eerste wedstrijd Fortuna Sittard van de mat (5-1). De volgende dag had de meest optimistische fan z’n spandoek al langs het trainingsveld opgehangen: “ Cootje we worden kampioen!”. De jaren erna was het Ronald Koeman die nog twee keer kampioen wist te worden maar tegelijkertijd de aftakeling van het elftal inzette.
Adri Koster, Marco Van Basten, Danny Blind, Henk Ten Cate. Clubiconen, een provinciaalse passant en een oproerkraaier we hebben het allemaal geprobeerd. Nu dus Martin Jol, nieuwe hoop, nieuw hoofdstuk, nieuwe kans. Jol is in menig opzicht ook anders dan z’n voorgangers, hij heeft wel ervaring bij grote clubs. Hamburger SV en Tottenham zijn clubs waar onrust ook een tweede natuur is van een club. Dat is ergens ook de charme van Ajax, we zijn het FC Hollywood van Nederland. Als er geen succes is is er onrust en mengen verborgen roergangers zoals Johan Cruijff zich.

Na de eerste wedstrijd tegen DWV kwam Jol al meteen met een gevatte conclusie: “Als er wat meer leven en hartstocht komt, dan gaat het goed komen met ons." Leven en hartstocht dan denk ik de bebloede bandana van Jan van Halst tegen Fortuna. Abubakhari Yakubu die Andrei Shevchenco helemaal uit de wedstrijd speelde door hem te schaduwen. De rushes van TGV Trabelsi. De vinger op de mond van Zlatan tegen PSV. Ik moet toegeven dat ik die hartstocht wel eens gemist heb afgelopen jaren. Waarbij ik natuurlijk niet elk selectielid wil beschuldigen. Gabri loopt de longen uit z’n lijf, Jan Vertonghen straalde ook afgelopen seizoen geborgenheid uit en Eyong Enoh charmeerde me met zijn Afrikaanse overlevingsdrang. Het heilige vuur ontbrak ook bij wat mensen: zo was Sulejmani te weinig man van z’n sport. Zo waren er foutjes van verschillende spelers maar zo was er vooral geen team.
De grote vraag is hoe Jol dat probleem gaat oplossen. Immers hebben we vaak genoeg gehoord waar de problemen lagen maar geen architect die het nog kon herstellen. De eerste stappen van Jol stemmen me hoopvol. Het woord specialist duikt weer op, zowel in trainersstaf als voor de beoogde spelers. Over Cornelis “Cock” Jol kan ik weinig zeggen, maar elke baas heeft z’n personal assistent nodig. Vrolijker wordt ik van Mike Lindeman, de spelers worden getest met een wetenschappelijke benadering, dat kan nooit verkeerd zijn. En Ajax heeft er met Kees Verver een nieuwe videoanalyst bij E-I-N-D-E-L-I-J-K. Ik heb me vroeger bij Nicolae Mitea of Leonardo wel eens afgevraagd of niemand ze met beelden liet zien dat ze niet door een verdediger konden heenlopen, het antwoord laat zich raden. Tenslotte lijkt een techniektrainer ook weer wat prominenter naar voren te komen en ook dat kan natuurlijk geen kwaad. Aissati sprak zelfs de hoop uit om extra technisch te kunnen trainen. Persoonlijk denk ik dat dat extra beetje aandacht vanuit de trainersstaf zich op het veld gaat terugbetalen. Heb je een slechte conditie dan is dat zo duidelijk. Is je aanname niet goed dan kan je hem gaan trainen, kies je de verkeerde acties in de wedstrijden dan kun je daaruit leren. Het ” Martin we worden kampioen” spandoek heb ik voorlopig nog even opgeborgen, maar er is weer een klein beetje hoop.

Geschreven door Pushkin.

Mochten sommigen het nog niet gelezen hebben van de voorpagina: